non está o tempo para botar nasas!
escoitei dicir isto a un home no bar, dicíao con certa sorna!
non sei se refería o tempo, ou as palabras dun que saía na tele,
seguiu a ler o xornal por riba das gafas e deulle voltas o café.
meu pai riuse
despois de tempo, teño a miña primeira nasa, a de cousas que me pasan pola cabeza. papel, nasa, mar, papel mollado, nasas de papel mollado, versos.
Mimadriña! 
Nos encanta Palmira. Segue así. Un saúdo.
Nasas.
que bonitiño todo…
¿cómo nos hacemos con una? :)))
pois non as teño a venda, fíxenas para xogar, como moitas das veces para experimentar, pero se queredes, pois argallo algo bonito e envíovola. Dádeme unha semana! ajjajajja e que de verdade Fátima, nunca esquecín o que me dixeches, e tardou,pero chegou o día!